LAO DICTIONARY - ວັຈນານຸກົມ ລາວ [13186]
| Words | Definition |
|---|---|
|
|
ພຍັນຊນະຕົວທີ 1 ເປັນພວກອັກສອນກາງ ແລະໃຊ້ເປັນຕົວສະກົດໃນແມ່ກັກ.
|
|
|
ກ. ປະມານ, ກຳນົດ, ໝາຍ, ຄະເນ.
|
|
|
ເປັນພຍາງໜ້າຂອງຄຳທີ່ຂຶ້ນຕົ້ນດ້ວຍ ກະ ດັ່ງ ກະຈາ ກະແຈ, ກະຈອນ, ກະແສ, ກະຊະ, ກະດານ, ກະແຕ, ກະຮອກ ໆລໆ ເປັນຕົ້ນ.
|
|
|
ນ. ເປັນຊື່ຮຽກຜີປອບແກ່ກ້າ ເຂົ້າຄົນແລ້ວບໍ່ອອກປາກ ຮຽກວ່າ ຜີກະ (ຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຄົນບູຮານ)
|
|
|
ນ. ເຕົ່າແນວນຶ່ງ ຕົວໃຫຍ່ຢູ່ທະເລ ຫລັງເປັນເກັດແຜ່ນໃຫຍ່ໆ ພື້ນເກັດສີເຫລືອງແລ້ວມີຈຸດສີແຫ້ມ (ສີນ້ຳຕານໄໝ້) ເກັດເຕົ່າແນວນີ້ ເອົາມາເຮັດເຄື່ອງໃຊ້ເຄື່ອງເອ້ໄດ້ ດັ່ງຫວີເປັນຕົ້ນ ຫວີທີ່ເຮັດດ້ວຍເກັດເຕົ່າແນວນີ້ຮຽກວ່າ ຫວີກະ. ຮອຍຈ້ຳດຳໆ ເປັນໝຶກຕາມຜິວໜ້າຂອງຄົນແກ່ຮຽກວ່າ ຕົກກະ ຫຼືເປັນໝຶກ (ຂ. ກຣາສະ ແປວ່າ ຕົວກຣະ)
|
|
|
ນ. ເປັນຄຳຮຽກຣະບຽບການປະສົມອັກສອນ ອັນເປັນບົດຮຽນຂັ້ນຕົ້ນຕາມແບບບູຮານ ຄືການປະສົມອັກສອນທີ່ມີແຕ່ພຍັນຊນະ ກັບ ສຣະປະສົມກັນ ຍັງບໍ່ທັນມີຕົວສະກົດ ຮຽກວ່າ ແມ່ກະກາ ຫລື ກໍກາ.
|
|
|
ນ. ນາມພຣະພຸທເຈົ້າອົງທີ 1 ໃນຈຳນວນຫ້າພຣະອົງ ທີ່ມີຢູ່ໃນພັທກັບນີ້.
|
|
|
(ຄຳດຽວກັບ ກະກຸສັນໂທ)
|
|
|
ນ. ເຄື່ອງປະດັບຍົດຂອງເຈົ້າແຜ່ນດິນຕາມຂັດຕິຍະຣາຊປະເພນີ ມີ 5 ຢ່າງ ຄື: 1/ມຸງກຸດ 2/ພຣະຂັນ 3/ໄມ້ເທົ້າ 4/ແສ້ຈາມອນ 5/ສຸວັນນະປາທຸກາ (ເກີບຄຳ), ອີກຢ່າງນຶ່ງ ຄື: 1/ພຣະຂັນ 2/ມຸງກຸດ 3/ເສຕສັດ 4/ສຸວັນນະປາທຸກາ 5/ແສ້ຈາມອນ.
|
|
|
ນ. ຜີປອບແກ່ເຂົ້າຄົນແລ້ວຖາມບໍ່ປາກ (ຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຄົນບູຮານ)
|
|
|
ນ. ເຊື້ອສາຍ, ໂຄດວົງ. "ສັດຖາໄທ້ ຫົງກະກຸນເໜົ້າໜໍ່ ສອງອ່ອນນ້ອຍ ທານໃຫ້ແກ່ພາມ" (ຈາກເລື່ອງທ້າວຮຸ່ງ).
|
|
|
ກ. ບັງຄັບ. (ເບິ່ງ ເກນ ອີກ)
|
|
|
ກ. ແຕ່ງໄວ້, ຫ້າງໄວ້, ຈັດໄວ້ (ເບິ່ງ ກຽມ)
|
|
|
ວ. ອາການຄຽດ ສະແດງຄວາມບໍ່ພໍໃຈ, ລັກສະນະຄົດງໍ, ມະງໍມະແງ, ງໍແງ ກໍວ່າ.
|
|
|
ວ. ກູດງໍເຂົ້າກັນ, ງໍເຂົ້າກັນດັ່ງໃບຜັກກູດເປັນຕົ້ນ. ມະງໍມະງ້ອງ ກໍວ່າ.
|
|
|
ນ. ນົກຍູງ. ກຸໂຫງກ ກໍວ່າ (ຂ.)
"ຟັງຍິນກຸຸໂຫງກຮ້ອງ ຮຽງແມ່ມັດຊຸທາ" (ຮຸ່ງ)
|
|
|
ວ. ຂາວງາມ, ແຈ້ງ, ສະອາດ, ເສາະໃສ.
ດັ່ງວ່າ "ດາວຂາວກະຈະເຕັມຟ້າ".
|
|
|
ວ. ກະເທີນ, ຜ້ານກາງ, ບໍ່ອ່ອນບໍ່ແກ່. "ຂຸນກະຈານີ້ພໍ່ນາດີກວ່າ ພໍ່ນາເອື້ອມອິ່ມເຂົ້າຂຸນກະຈາເອື້ອມອິ່ມລົມ" (ປູ່ສອນຫລານ)
|
|
|
ວ. ຂຽວ, ລັກສະນະຂອງສີຂຽວ ວ່າ ຂຽວກະຈີ ສ່ວນຫລາຍໃຊ້ວ່າ ຂະຈີ (ຂ. ຂະຈີ).
|
|
|
ນ. ໄມ້ດິ້ວພັນດ້ວຍຜ້າຂາດ ຈຸ່ມນ້ຳມັນໄຕ້ໄຟໃນເວລາໄຫລເຮືອໄຟ ບຸນອອກພັນສາ, ກັນຈູ້ ກໍວ່າ.
|
ກ
Français
Russia
Spain
Thailand
China
Vietnam
